Gmina wzdłuż głównej drogi, ostatnia na Cresu przy moście na Loszinj. W dawnych czasach jako zarząd Cresu i Loszinje liczyła 20 tysięcy obywateli i już od 6. stulecia była siedzibą biskupa. Wybitną pozycję uzyskała dzięki przekopanej cieśninie (Osorski tjesnac), dzięki której dotarcie do niej stało się dużo krótsze. Lecz z początkiem nowożytności jego doniosła pozycja powoli zaczęła opadać. Z budową coraz większych łódek (które były za duże by przepłynąć cieśninę i szukały innej drogi) stała się prawie zapomnianą. Był to początek końca po tym, co za rządu Wenecji przed 500 laty zarząd został przeniesiony na Cres.
Aż z rozwojem turystyki Osor stał się ponownie bardzo pożądanym, a to dzięki swojemu starożytnemu wyglądowi. Największą dominacją Osoru jest rynek z katedrą Panny Marii z renesansową fasadą. W swym skarbcu ukrywa cenną kolekcję obrazów, naczyń liturgicznych oraz starych kodeksów. Na rynku znajduje się także pierwotna rezydencja biskupów z 15. stulecia, i ratusz średnioweczny.
Niezwykła atmosfera Osoru wynika podczas Osorskich wieczorów muzycznych. Jest tam także bardzo interesująca galeria soch w przyrodzie. Większość wizytorów nie zapomni odwiedzić tutejszy obrotowy most.